Κι ενω συνεχιζει να μαινεται η "μαχη" με τις κουτες στο σαλονι μας (πρωην καλυτερα), τωρα πια αχνοφαινεται η μερα που θα φορτωθουν για να ταξιδεψουν στη νεα μας κατοικια. Η οποια και ειναι ετοιμη να μας υποδεχθει. Το ζητημα ειναι αν εμεις ειμαστε ετοιμοι να φυγουμε...Λιγη προσπαθεια ακομα και με τη βοηθεια των φιλων αλλα και του ξαδερφου Νικου που προθυμοποιηθηκε να μας συμπαρασταθει, ελπιζουμε πως αυριο θα καταφερουμε να τα φορτωσουμε σε 2 με 3 ωρες. Ειναι και πολλα τα ατιμα...τοσα πακετα και κουτες γεματες που νομιζεις οτι προκειται για καποιου ειδους ασκηση εκκενωσης διαμερισματων...ή ασκηση ετοιμοτητας...για ποιο πραγμα αραγε;
Επι-στρέφουμε εκεί από όπου δε φύγαμε ποτέ για να ανακαλύψουμε οτι η γη μας περιμένει να την αφουγκραστούμε και να την αναζωογονήσουμε με τον ενθουσιασμό μας και την αγάπη μας!
Και για να ειμαστε και λιγο ρεαλιστές, η επι-στροφή σε εναν τόπο και τροπο ζωής, που στην πραγματικοτητα δεν ειχαμε βιωσει παρα μονο περιστασιακα (στη διαρκεια των διακοπων), αφήνει ανοιχτό το πεδίο όλων των πιθανοτήτων και κανει τη ζωή μας συν-αρπαστικη...
Και για να ειμαστε και λιγο ρεαλιστές, η επι-στροφή σε εναν τόπο και τροπο ζωής, που στην πραγματικοτητα δεν ειχαμε βιωσει παρα μονο περιστασιακα (στη διαρκεια των διακοπων), αφήνει ανοιχτό το πεδίο όλων των πιθανοτήτων και κανει τη ζωή μας συν-αρπαστικη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου