Μια μερα χωρις ενημερωση του μπλογκ, ένα πραγμα μπορει να σημαινει: εγινε η μετακομιση και οπως ειναι φυσικο οι μονο δεν ειχαμε συνδεση στο ιντερνετ, αφου ο παροχος μας διεκοψε το λογαριασμο αλλα δεν ειχαμε ουτε και χρονο να ψαχνουμε αλλον υπολογιστη. Ετσι οπως ειναι αναμενομενο , αυτη τη στιγμη ενημερωνω το μπλογκ απ το νεο μας σπιτι, μεσω μιας ασυρματης ελευθερης ευρυζωνικης συνδεσης. (αυτο σημαινει οτι ακομα και οι επισκεπτες στο νεο μας τοπο μπορουν να συνδεθουν δωρεαν στο ιντερνετ κατα τη διαρκεια της παραμονης τους).
Το βασικο ερωτημα παραμενει: πως στο καλο μαζεψαμε τοσα πραγματα που χρειαστηκε τριαξονικο φορτηγο να τα φορτωσει; και η πλακα ειναι οτι δεν τα παρελαβε ολα! μας εμειναν μερικα ποδηλατα και ενας παγκος εργασιας με εργαλεια. Κι αυτο γιατι ο οδηγος του φορτηγου φοβηθηκε να περασει απο το πατρικο σπιτι, οπου ηταν τα παραπανω αντικειμενα, λογω της στενης διελευσης του δρομου...τελος καλο ολα καλα παντως , αφου διευθετηθηκε κι αυτο το ζητημα με μια προσθετη μεταφορα την Πεμπτη χωρις εξτρα χρεωση...
Στις λεπτομερειες τωρα, οι φιλοι Χρηστος και Γιωργος, ο Ακης και ο Χριστοφορος απο το δικτυο Φασουλι μαζι με τον ξαδερφο Νικο, κατορθωσαν το ακατορθωτο, με αποκορυφωμα τη μεταφορα του ψυγειου με τις σκαλες απο τον 4ο οροφο! δεν εχω λογια! Ο οδηγος του φορτηγου ηταν αψογος παρα την παρεξηγηση με τα υπολοιπα πραγματα και βοηθησε αρκετα. Η Βερονικα εκανε ολη τη δουλεια στα μετοπισθεν με συντροφια τη γατα μας τη Γκλασα που εβλεπε ολες τις εν δυναμει κρυψωνες της να εξαφανιζονται μεσα σε δυομιση ώρες...
Μετα την επιτυχη εκβαση του φορτωματος,ακολουθησε δικουβερτο γλεντι (λογω οικονομικης κρισης) σε γειτονικο ουζερι...
Η νυχτα περασε με μια περιεργη αισθηση , καθως κοιμηθηκαμε κουρασμενοι στο μοναδικο καναπε που ξεμεινε μεσα στο διαμερισμα, και ξυπνησαμε πολυ πρωι για να προλαβουμε να ειμαστε στην ωρα μας κατα τη διαρκεια του ξεφορτωματος.
Το πρωινο, με το πρωτο φως του ηλιου, το διαμερισμα που μας φιλοξενησε τοσα χρονια εμοιαζε με γιαπι...πολυ περιεργη αισθηση αυτη...
Μετα απο ενα τα ταξιδι 3,5 ωρων , με μια σταση στην Κορινθο για να ανταμωσουμε την κορη μας Μελινα που συνεχιζει απτοητη τις διακοπες της παρεα με τη θεια της, φτασαμε στο νεο μας σπιτι για να ανακαλυψουμε πως το φορτηγο ειχε ηδη φτασει μια ωρα πριν το ραντεβου που ειχαμε προκαθορισει απο την προηγουμενη μερα. Αμεσως αρχισαμε τη διαδικασια ξεφορτωματος και μεταφορας των αντικειμενων, αρχικα σε στοιβες πανω στο μπαλκονι του νεου μας σπιτιου...ειχαμε βεβαια και τη βοηθεια δυο μεταφορεων αλλα και του ξαδερφου Τακη που ηρθε να μας προυπαντησει συνεισφεροντας την εργασια του και τον ευχαριστουμε πολυ.
Το βασικο ερωτημα παραμενει: πως στο καλο μαζεψαμε τοσα πραγματα που χρειαστηκε τριαξονικο φορτηγο να τα φορτωσει; και η πλακα ειναι οτι δεν τα παρελαβε ολα! μας εμειναν μερικα ποδηλατα και ενας παγκος εργασιας με εργαλεια. Κι αυτο γιατι ο οδηγος του φορτηγου φοβηθηκε να περασει απο το πατρικο σπιτι, οπου ηταν τα παραπανω αντικειμενα, λογω της στενης διελευσης του δρομου...τελος καλο ολα καλα παντως , αφου διευθετηθηκε κι αυτο το ζητημα με μια προσθετη μεταφορα την Πεμπτη χωρις εξτρα χρεωση...
Στις λεπτομερειες τωρα, οι φιλοι Χρηστος και Γιωργος, ο Ακης και ο Χριστοφορος απο το δικτυο Φασουλι μαζι με τον ξαδερφο Νικο, κατορθωσαν το ακατορθωτο, με αποκορυφωμα τη μεταφορα του ψυγειου με τις σκαλες απο τον 4ο οροφο! δεν εχω λογια! Ο οδηγος του φορτηγου ηταν αψογος παρα την παρεξηγηση με τα υπολοιπα πραγματα και βοηθησε αρκετα. Η Βερονικα εκανε ολη τη δουλεια στα μετοπισθεν με συντροφια τη γατα μας τη Γκλασα που εβλεπε ολες τις εν δυναμει κρυψωνες της να εξαφανιζονται μεσα σε δυομιση ώρες...
Μετα την επιτυχη εκβαση του φορτωματος,ακολουθησε δικουβερτο γλεντι (λογω οικονομικης κρισης) σε γειτονικο ουζερι...
Η νυχτα περασε με μια περιεργη αισθηση , καθως κοιμηθηκαμε κουρασμενοι στο μοναδικο καναπε που ξεμεινε μεσα στο διαμερισμα, και ξυπνησαμε πολυ πρωι για να προλαβουμε να ειμαστε στην ωρα μας κατα τη διαρκεια του ξεφορτωματος.
Το πρωινο, με το πρωτο φως του ηλιου, το διαμερισμα που μας φιλοξενησε τοσα χρονια εμοιαζε με γιαπι...πολυ περιεργη αισθηση αυτη...
Μετα απο ενα τα ταξιδι 3,5 ωρων , με μια σταση στην Κορινθο για να ανταμωσουμε την κορη μας Μελινα που συνεχιζει απτοητη τις διακοπες της παρεα με τη θεια της, φτασαμε στο νεο μας σπιτι για να ανακαλυψουμε πως το φορτηγο ειχε ηδη φτασει μια ωρα πριν το ραντεβου που ειχαμε προκαθορισει απο την προηγουμενη μερα. Αμεσως αρχισαμε τη διαδικασια ξεφορτωματος και μεταφορας των αντικειμενων, αρχικα σε στοιβες πανω στο μπαλκονι του νεου μας σπιτιου...ειχαμε βεβαια και τη βοηθεια δυο μεταφορεων αλλα και του ξαδερφου Τακη που ηρθε να μας προυπαντησει συνεισφεροντας την εργασια του και τον ευχαριστουμε πολυ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου