Επι-στρέφουμε εκεί από όπου δε φύγαμε ποτέ για να ανακαλύψουμε οτι η γη μας περιμένει να την αφουγκραστούμε και να την αναζωογονήσουμε με τον ενθουσιασμό μας και την αγάπη μας!

Και για να ειμαστε και λιγο ρεαλιστές, η επι-στροφή σε εναν τόπο και τροπο ζωής, που στην πραγματικοτητα δεν ειχαμε βιωσει παρα μονο περιστασιακα (στη διαρκεια των διακοπων), αφήνει ανοιχτό το πεδίο όλων των πιθανοτήτων και κανει τη ζωή μας συν-αρπαστικη...

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Hμέρα ενδέκατη

Μετα απο  διαμονη στο "κλεινον αστυ", για να περιμαζεψουμε οτι απέμεινε στο παλιο μας διαμερισμα, που τωρα πια κενό και εγκατελελειμενο αναμενει τους νεους του ενοικους, ξαναβρεθηκαμε στο οικείο περιβάλλον της νεας μας "φωλιας".


Και το ονομαζουμε οικειο οχι τυχαια...ειπαμε οτι επι-στρεφουμε εκει οπου νιωθουμε τη θαλπωρη ή την αισθηση πληροτητας που ειχαμε απωλεσει...και αυτο φαινεται οτι ειναι αμοιβαιο καθως το περιβαλλον της νεας μας κατοικιας παρα την ανακατωσουρα της μετακομισης, παραμενει ελκυστικο και αναζωογονητικο... Και πως να γινει αντιθετα, οταν σε 1 λεπτο με το ποδηλατο, βρισκομαστε σε μια υπεροχη αμμουδια ενος μικρου κολπισκου που μας περιμενει να βουτηξουμε στα κρυσταλλινα νερα του!
κατα τα άλλα, συνεχιζουμε την οργανωση του νεου νοικοκυριου, με διευθετηση των προσωπικων αλλα και των οικειακων ειδων ενω παραλληλα ετοιμαζουμε τα επομενα βηματα για να αρχισουμε να βαζουμε κανενα "φασουλι στο σακουλι", που έχει σχεδον αδειάσει, λογω των εξοδων της μετακομισης και των ταξιδιων...

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Ημέρα δέκατη

Το πρωτο πρωινο στο νεο μας σπιτι. ακομα βεβαια δεν μπορουμε να το χαρακτηρισουμε οικια καθως θελει λιγη εργασια για να γινει, ειδικα με τοσα κουτια που αραζουν στο μπαλκονι μας. Οι φιλοι μας ηρθαν για να μας καλωσορισουν και τους ευχαριστουμε.

To σπιτι που αφήσαμε.....

και το σπιτι που μας υποδεχθηκε!




και η δουλεια που μας περιμενει...οπως και η θαλασσα!

Hμέρα ένατη

Μια μερα χωρις ενημερωση του μπλογκ, ένα πραγμα μπορει να σημαινει: εγινε η μετακομιση και οπως ειναι φυσικο οι μονο δεν ειχαμε συνδεση στο ιντερνετ, αφου ο παροχος μας διεκοψε το λογαριασμο αλλα δεν ειχαμε ουτε και χρονο να ψαχνουμε αλλον υπολογιστη. Ετσι οπως ειναι αναμενομενο , αυτη τη στιγμη ενημερωνω το μπλογκ απ το νεο μας σπιτι, μεσω μιας ασυρματης ελευθερης ευρυζωνικης συνδεσης. (αυτο σημαινει οτι ακομα και οι επισκεπτες στο νεο μας τοπο μπορουν να συνδεθουν δωρεαν στο ιντερνετ κατα τη διαρκεια της παραμονης τους).



Το βασικο ερωτημα παραμενει: πως στο καλο μαζεψαμε τοσα πραγματα που χρειαστηκε τριαξονικο φορτηγο να τα φορτωσει; και η πλακα ειναι οτι δεν τα παρελαβε ολα! μας εμειναν μερικα ποδηλατα και ενας παγκος εργασιας με εργαλεια. Κι αυτο γιατι ο οδηγος του φορτηγου φοβηθηκε να περασει απο το πατρικο σπιτι, οπου ηταν τα παραπανω αντικειμενα, λογω της στενης διελευσης του δρομου...τελος καλο ολα καλα παντως , αφου διευθετηθηκε κι αυτο το ζητημα με μια προσθετη μεταφορα την Πεμπτη χωρις εξτρα χρεωση...

Στις λεπτομερειες τωρα, οι φιλοι Χρηστος και Γιωργος, ο Ακης και ο Χριστοφορος απο το δικτυο Φασουλι μαζι με τον ξαδερφο Νικο, κατορθωσαν το ακατορθωτο, με αποκορυφωμα τη μεταφορα του ψυγειου με τις σκαλες απο τον 4ο οροφο! δεν εχω λογια! Ο οδηγος του φορτηγου ηταν αψογος παρα την παρεξηγηση με τα υπολοιπα πραγματα και βοηθησε αρκετα. Η Βερονικα εκανε ολη τη δουλεια στα μετοπισθεν με συντροφια τη γατα μας τη Γκλασα που εβλεπε ολες τις εν δυναμει κρυψωνες της να εξαφανιζονται μεσα σε δυομιση ώρες...
Μετα την επιτυχη εκβαση του φορτωματος,ακολουθησε δικουβερτο γλεντι (λογω οικονομικης κρισης) σε γειτονικο ουζερι...

Η νυχτα περασε με μια περιεργη αισθηση , καθως κοιμηθηκαμε κουρασμενοι στο μοναδικο καναπε που ξεμεινε μεσα στο διαμερισμα, και ξυπνησαμε πολυ πρωι για να προλαβουμε να ειμαστε στην ωρα μας κατα τη διαρκεια του ξεφορτωματος.



Το πρωινο, με το πρωτο φως του ηλιου, το διαμερισμα που μας φιλοξενησε τοσα χρονια εμοιαζε  με γιαπι...πολυ περιεργη αισθηση αυτη...

Μετα απο ενα τα ταξιδι 3,5 ωρων , με μια σταση στην Κορινθο για να ανταμωσουμε την κορη μας Μελινα που συνεχιζει απτοητη τις διακοπες της παρεα με τη θεια της, φτασαμε στο νεο μας σπιτι για να ανακαλυψουμε πως το φορτηγο ειχε ηδη φτασει μια ωρα πριν το ραντεβου που ειχαμε προκαθορισει απο την προηγουμενη μερα. Αμεσως αρχισαμε τη διαδικασια ξεφορτωματος και μεταφορας των αντικειμενων, αρχικα σε στοιβες πανω στο μπαλκονι του νεου μας σπιτιου...ειχαμε βεβαια και τη βοηθεια δυο μεταφορεων αλλα και του ξαδερφου Τακη που ηρθε να μας προυπαντησει συνεισφεροντας την εργασια του και τον ευχαριστουμε πολυ.