Αυτα γραφτηκαν πριν απο την ελευση του 2015 και την μετοικηση μας στην ορεινη Κρητη και στο χωριό του Φουρφουρα Αμαριου. Ισως να ειμασταν υπερβολικα αισιοδοξοι...Ιδου το κειμενο λοιπον για να αναστοχαστουμε την επι-στροφή μας για άλλη μια φορά...(στο μεταξυ αλλαξε και ο δημαρχος!). σημαδιακο;
Αδάμ Παραδεισανός, δήμαρχος Αμαρίου, Ρεθύμνου Κρήτης
Ο άνθρωπος "κλειδί" σε ένα μέρος που προβλέπεται να μας απασχολήσει ευχάριστα στο μέλλον και ίσως να γίνει ο δικός μας μικρός "παράδεισος". Κρήτη, Ρέθυμνο, Ψηλορείτης, Αμάρι. Αναμεσά τους ισως να κρύβεται η ευκαιρία που αναμένουμε. Εμείς τις φτιάχνουμε τις ευκαιρίες. Δεν τις περιμένουμε να καταλήξουν στην αγκαλιά μας. Αν ο συγκεκριμένος Αδάμ της Κρήτης αποδειχθεί τόσο φιλόξενος όπως ο παράδεισος που τον χαρακτηρίζει, τότε πιάσαμε το λοττο!
Μεγάλες προσδοκίες λέγεται αυτό και συνήθως ξεφουσκώνει πριν προλάβεις να πεις γιούπι, αλλά κάτι μου λέει οτι αυτήν τη φορά, όλα θα έρθουν βολικά. Ίσως η επόμενη επι-στροφή να μην είναι και τόσο απότομη και γεμάτη παγίδες όπως η πρώτη μας πριν απο τρεισήμιση χρόνια... Όσο πιο εύκολος και βατός φαίνεται εκ πρώτης όψεως ένας δρόμος, τόσο πιο πολλές και ύπουλες κακοτοπιές μπορεί να κρύβει. Το μάθημα έγινε πάθημα ή κάτι τέτοιο...Σημασία έχει οτι αποδράσαμε και ανοίξαμε τα φτερά μας για άλλες καταστάσεις, ίσως πιο συλλογικές και μακρυνές, αλλά πολύ πιο προσιτές τελικά.
Αδάμ Παραδεισανός, δήμαρχος Αμαρίου, Ρεθύμνου Κρήτης
Ο άνθρωπος "κλειδί" σε ένα μέρος που προβλέπεται να μας απασχολήσει ευχάριστα στο μέλλον και ίσως να γίνει ο δικός μας μικρός "παράδεισος". Κρήτη, Ρέθυμνο, Ψηλορείτης, Αμάρι. Αναμεσά τους ισως να κρύβεται η ευκαιρία που αναμένουμε. Εμείς τις φτιάχνουμε τις ευκαιρίες. Δεν τις περιμένουμε να καταλήξουν στην αγκαλιά μας. Αν ο συγκεκριμένος Αδάμ της Κρήτης αποδειχθεί τόσο φιλόξενος όπως ο παράδεισος που τον χαρακτηρίζει, τότε πιάσαμε το λοττο!
Μεγάλες προσδοκίες λέγεται αυτό και συνήθως ξεφουσκώνει πριν προλάβεις να πεις γιούπι, αλλά κάτι μου λέει οτι αυτήν τη φορά, όλα θα έρθουν βολικά. Ίσως η επόμενη επι-στροφή να μην είναι και τόσο απότομη και γεμάτη παγίδες όπως η πρώτη μας πριν απο τρεισήμιση χρόνια... Όσο πιο εύκολος και βατός φαίνεται εκ πρώτης όψεως ένας δρόμος, τόσο πιο πολλές και ύπουλες κακοτοπιές μπορεί να κρύβει. Το μάθημα έγινε πάθημα ή κάτι τέτοιο...Σημασία έχει οτι αποδράσαμε και ανοίξαμε τα φτερά μας για άλλες καταστάσεις, ίσως πιο συλλογικές και μακρυνές, αλλά πολύ πιο προσιτές τελικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου